- genus
- 1) род, а) совокупность лиц, связанных общим происхождением, ex eodem genere orti (1. 220 pr. D. 50, 16. 1. 1 § 2 D. 50, 6. 1. 1 pr. D. 40, 12. 1. 2 C. 3, 8);
2) род, сорт, класс, tria genera (hominum) esse coeperunt, liberi, servi, liberti (1. 4 D. 1, 1);
b) вообщ. род, напр. genus humanum (1. 14 D. 1, 5. 1. 1 D. 41, 1).
singula genera ferarum (1. 62 § 1 D. 7, 1. 1. 3 § 21 D. 41, 2. 1. 6 D. 33, 10), quot genera (Gai. I. 188), furtorum genera (Gai. III. 183);
3) о том, что устанавливается для общей пользы, что имеет общий ннтерес: in toto iure generi per speciem derogatur (см. derogare s. 2. 1. 9 pr. D. 33, 10). 4) способ, вид, genus actionis, iudioii (1. un. D. 13, 2. 1. 7 § 4 D. 44, 2. 1. 68 D. 50, 17. 1. 25 § 11 D. 5, 3. 1. 1 § 9 D. 16, 3. 1. 8 § 2 D. 8, 5. 1. 3 § 4 D. 43, 30. 1. 12 D. 33, 10. 1. 166 D. 50, 16. 1. 29 § 4 D. 48, 5. 1. 36 D. 45, 3); также genere quodammodo (1. 10 D. 41, 4. 1. 47 § 6 D. 15, 1. 1. 23 § 1 D. 41, 3).res, quae in genere suo functionem recipiunt (см. fungi s. 4. 1. 3 D. 12, 1. 1. 42 D. 23, 3); особ. о вещах определенных лишь по своему роду, mutuum damus recepturi non eandem speciem, sed idem genus (1. 2 pr. D. 12, 1. 1. 54 D. 45, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права. Изд. 2-е, дополненное. - Варшава, Типография К. Ковалевского. Ф.М. Дыдынский . 1896.